Iria Cortés Fernández 2ºBach A O libro gustoume moito porque é unha historia moi triste pero a vez moi fermosa polo amor que setía carlos por Helena dende que se conoceran. Este libro recomendaronmo a min pero o recomendaria a calquera que lle gusten as historias de amor. Entristeceume moito o final, aínda que xa dende o principio sábese como acaba, pero o saber a historia completa de todo o que lles sucedeu dende cativos quedas máis asombrado de porque o fai.
Montserrat Misa 2ºA O libro pareceume moi interesante, sobre todo a forma na que empeza, contando o final da historia,aínda que na miña opinión desenvolve a trama de forma algo monótona.
A lectura deste libro resultoume moi entretida aínda que en moitas ocasións as descripcións eran exhaustivas por exemplo cando Helena , que é a protagonista da historia , relata os seus entimentos cara Carlos cando se atopan no coche , a noite na que el se suicida . Sen ter en conta ese detalle o resto da lectura paréceme realmente apaixonante e o autor Carlos Casares transmítenos ós lectores os sentimentos e estados de ánimo dos personaxes . De toda a obra , o meu episodio predilecto é cando Helena narra como , sendo nenos , ela e Carlos constrúen a cabana ou " wigwan " e no seu interior viven momentos inesquecibles que sen dúbida determinarán dalgún xeito as súas futuras relacións de amizade .
Iria Cortés Fernández 2ºBach A
ResponderEliminarO libro gustoume moito porque é unha historia moi triste pero a vez moi fermosa polo amor que setía carlos por Helena dende que se conoceran. Este libro recomendaronmo a min pero o recomendaria a calquera que lle gusten as historias de amor. Entristeceume moito o final, aínda que xa dende o principio sábese como acaba, pero o saber a historia completa de todo o que lles sucedeu dende cativos quedas máis asombrado de porque o fai.
Montserrat Misa 2ºA
ResponderEliminarO libro pareceume moi interesante, sobre todo a forma na que empeza, contando o final da historia,aínda que na miña opinión desenvolve a trama de forma algo monótona.
Beatriz González Pérez / 2ºA Bach
ResponderEliminarA lectura deste libro resultoume moi entretida aínda que en moitas ocasións as descripcións eran exhaustivas por exemplo cando Helena , que é a protagonista da historia , relata os seus entimentos cara Carlos cando se atopan no coche , a noite na que el se suicida .
Sen ter en conta ese detalle o resto da lectura paréceme realmente apaixonante e o autor Carlos Casares transmítenos ós lectores os sentimentos e estados de ánimo dos personaxes .
De toda a obra , o meu episodio predilecto é cando Helena narra como , sendo nenos , ela e Carlos constrúen a cabana ou " wigwan " e no seu interior viven momentos inesquecibles que sen dúbida determinarán dalgún xeito as súas futuras relacións de amizade .