26/1/12

NEIRA VILAS, Cartas a Lelo

2 comentarios:

  1. Dolores Martíns Táboas 2ºBach. B
    A min este libro gustoume xa que pareceume moi conmovedor o feito de que nenos que a pesar de que se separaron por un marchou para América (Cuba) seguen escribindose para manter a súa amizade. Contandose todas as cousas que lles pasaban, dende as cousas máis sinxelas como a descripción dos amigos que teñen ata as falcatruadas que facían. Tamén me sorprendeu o lado infatil que tiña Toño, en canto a falcatruadas que facia, tamén os contos co das mozas que non sabían nin que o eran, eses momentos foron os máis divertidos do libro. Pero tamén me gustou a parte madura que sostiña Toño en moitos casos, como cando sen querer provou un incendio e o final contoullo o seu.
    Pero o que máis me gustou deste libro sen embargo foi o mensaxe que nos transmite, é dicir, o mensaxe de que a amizade pode perdurar e conservarse a pesar da distancia sempre que sexa unha amizade de verdad.

    ResponderEliminar
  2. Mélodi Valverde Martíns 2 Bach A

    O libro que lín é de Xose Neira Vilas, titulado "Cartas a Lelo", trata dunha historia de dous amigos Lelo e Toño(alcume "Pelaio") que de pequenos estiveron xuntos pero cando Lelo fixose maior mudouse a Brasil, seguian en contacto a través de cartas, no libro so aparecen cartas estritas por Toño que conta todo o que sucede no seu pobo, como as aventuras del e de Tamboril, Marxado, Bolecho.. e moitos máis amigos do pobo.
    Algunha das historias que conta Lelo é como por exemplo cando a una veciña lle roubaron as cebolas e tramaron un plan para coller o ladron ya que descubriron donde estaban os sacos, Tamboril e Toño escondidos esperaron o ladrón e Tamboril tiña una pistola de xoguete que se parecia moito ás de verdade, despoís dunhas horas o ladrón apareceu e Tamboril sacau a pistola e o ladrón asustouse, chamaron a señora da casa pero como o ladrón era de fora o deixaron de ir porque xa tiñan as cebolas.
    En xeral o libro é moi entretido e fácil de leer.

    ResponderEliminar